Միքայել Տարիելի Լորիս-Մելիքով (1825—1888) ` Ռուսաստանի Կայսրության զորապետ և պետական գործիչ, հեծելազորի գեներալ (1875 թ.ապրիլի 17), համհարզ-գեներալ,կոմս (1878 թ. ապրլիլ 16): Կառավարական խորհրդի անդամ (1880 թ. փետվարի 11): Ծնվել է հայ ազնվական ընտանիքում, Թիֆլիս քաղաքում 1824 թ. հոկտեմբերի 19-ին: Նրա նախնիներից մեկը `իշխան Մելիք – Նազարը, 16-րդ դարում տիրեց Լոռի քաղաքը և 1602 թ.-ին պարսից Շահ Աբբասից ստացավ այդ քաղաքի և նույնանուն նահանգի հնուց եկած իր իրավունքը հաստատող հրովարտակ: Լորիս Մելիքովները եղել են Լոռու տափաստանի ժառանգական պրիստավները և իշխանները: Նրանք բարձրագույն վրացական ազնվականության կազմի մեջ էին մտնում և ներառվել են Թիֆլիսյան նահանգի տոհմածառային իշխանության 6-րդ մասում: Միքայելի հայրը ապրում էր Թիֆլիսում և Լայպցիգ քաղաքի հետ առևտրով էր զբաղվում: 1836 թ.-ին ընդունվել է Մոսկվայի արևելյան լեզուների Լազարյան ինստիտուտ, 1841 թ.-ից սովորել է գվարդիական ենթասպաների և հեծելազորային յունկերների դպրոցում` Պետերբուրգում (Նիկոլաևյան հեծելազորային ուսումնարան): 1843 թ.-ի օգոստոսի 2-ին նրան շնորհվեց Լեյբգվարդիայի Գրոդնեի հուսարական գնդի հեծելազորային սպայական առաջին աստիճան` կոռնետ,որտեղ ծառայել է չորս տարի:1848 թվականին նա այլ կովկասյան հերոսի ջոկատի կազմում էր` իշխան Արգուտինսկի-Դոլգոռուկի, ով ռազմական գործողություններ էր կատարում Դագեստանում:

1856 թ.-ի օգոստոսի 4-ին Լորիս Մելիքովը նշանակվեց գեներալ- մայոր, ապա 1858 թ.-ին նշանակվեց Աբխազիայի զորքերի հրամանատար և Քութաիսիի գեներալ-նահանգապետության գծային գումարտակների տեսուչ:1859 թվականին Լորիսը գործուղվեց Թուրքիա` բանակցություններ անցկացնելու ի նպաստ ասիական Թուրքիայի սահմաններում Թերեքի մարզի լեռնաբնակ- ներգաղթածների ընդունման: Այս առաջադրանքը կատարելու համար նրան շնորհվեց Սուրբ Ստանիսլավի 1-ին աստիճանի շքանշան և հենց նույն տարվա ապրիլի 17-ին նշանակվեց գեներալ-լեյտենանտ: 1863 թվականի մարտին նշանակվեց Թերեքի մարզի ղեկավար` ղեկավարելով այնտեղ տեղակայված զորքերը և նշանակվեց Թերեքի կազակական զորքերի վարչական ատաման: 1865 թվականի օգոստոսի 1-ին նշանակվեց գեներալ- համհարզ:

1877 թ.-ի ապրիլի 12-ին Լորիս- Մելիքովը 4 շարասյուներով հատեց Թուրքիայի սահմանը և մայիսի 5-6 գրոհով տիրեց Արդահանը, որի համար Սուրբ Գևորգի 3-րդ աստիճանի շքանշան ստացավ: Հավլիար- Հալաջինյան և Դեվե- Բոյնու ճակատամարտերում հաղթանկների համար Լորիս- Մելիքովն արժանացել է Սուրբ Գևորգի 2-րդ աստիճանի շքանշանի: Կարսի գրավման համար Լորիս-Մելիքովը պարգևատրվեց Սուրբ Վլադիմիրի 1-ին աստիճանի թրերով շքանշանի: 1878 թվականի ապրիլին կոմսի տիտղոս ստացավ և 1878 թ.-ին նշանակվեց Աստրախանի, Սարատովի և Սամարայի ժամանակավոր գեներալ- նահանգապետ:

1879 թ.-ի ապրիլի 7-ին նշանակվել է Խարկովի նահանգի գեներալ- նահանգապետ, նույն թվականի ապրիլի 17-ից ` Խարկովի զինվորական շրջանի զորքերի հրամանատար:1880 թվականի սկզբին` փետրվարի 14-ին, նշանակվեց նույն թվականի փետրվարի 12-ին հիմնադրված գերագույն վարչունակ հանձնաժողովի գլխավոր ղեկավար: Մարտի 3-ից` Կայսեր դիվանատան III բաժանմունքի ժամանակավոր ղեկավար: Լորիս- Մելիքովը առաջարկեց լուծարել III բաժանմունքը և նրա գործերը փոխանցել Ներքին Գործերի նախարարությունում գործող վերակազմավորված ոստիկանության բաժանմունք:1880 թվականի ամռան ավարտին գերագույն վարչունակ հանձնաժողովի գործունեությունը դադարեցնելու հարց առաջացավ, որը փակվեց նույն թվականի օգոստոսի 6-ին: Նույն թվականին էլ նշանակվել է ներքին գործերի նախարար: Մահացել է 1888 թ.-ի դեկտեմբերի 12-ին Նիցայում, նրա մարմինը բերվել է Թիֆլիս, որտեղ և թաղվել է Վանի մայր տաճարում: